admin

Last van quarantaine-onrust? Neem een dikke pil!

 Last van quaraintaine-onrust? Neem een dikke pil!

Het gewone leven kwam vorige week plotseling tot een screeching halt. Bijeenkomsten werden afgezegd, leuke uitjes met vrienden moesten gecancelled en ook door minder leuke afspraken zoals die met de tandarts ging inmiddels een streep. En hoezeer de Corona-dreiging ons allen ook angst aanjaagt: dat stilvallen van de mallemolen van het dagelijks leven gaf sommigen van ons ook even een gevoel van bevrijding. We zouden opeens zeeën van tijd krijgen. Zo’n gedwongen pas op de plaats: het had stiekem ook wel iets zeer aanlokkelijks.

Blijkt bij jou de realiteit een week later ook weerbarstiger en heeft de onrust je nog altijd in de greep? Hobbel je ook van journaal naar nieuwsapp, van handzeepjacht naar deurklinkschoonmaakklusje? Tijd om in te grijpen en jezelf – met gewassen handen – in het nekvel te vatten. Dit is ECHT de tijd om eens een van die dikke pillen tot je te nemen waar je normaliter, rennend van afspraak naar etentje naar voorstelling naar familieverjaardag, maar nooit toe kwam. Ja, wij zagen leestips als De Pest van Camus ook al langskomen. Absoluut een aanrader, maar mocht je graag op iets anders dan dreigende ziekte de focus willen richten, dan zijn dikke pillen volgens ons nu de aangewezen boekentherapie. En omdat je nog wel even veel inhuizig zult zijn, ga je ze dit keer gegarandeerd uitkrijgen.

Onze eerste boekenpillenleestip is Max, Mischa en het Tet-offensief van de Noor Johan Harstad. Deze baksteen is 1229 pagina’s dik. Dat lijkt onverteerbaar veel, maar eenmaal begonnen zul je snel merken dat het er ook gerust 2000 hadden mogen zijn. Je emigreert met de jonge puber Max mee naar Amerika, waar hij als jongen uit een langzaam uiteenvallend communistisch gezin moeite heeft om te aarden. Pas na een ontvlammende liefde met kunstenares Mischa en hun kennismaking met Vietnam-veteraan Owen krijgt Max grond onder de voeten, terwijl tegelijkertijd het besef gaat dagen dat gevoelens van ontheemding werkelijk niemand vreemd zijn. Dit boek verrast, ontroert, inspireert. Het geeft je om de paar bladzijden een ‘ja ja ja!’-gevoel. Het is licht en overweldigend tegelijk. Het doet je teruggaan naar je eigen groot-worden-worstelingen. Laat je slikken over vervlogen dromen en vriendschappen. Laat je hopen dat het goedkomt. En het fijne is: het is ook via onlinebibliotheek.nl als e-boek te leen!

Bijwerkingen: Misschien maakt lezing van deze pil dat je Apocalypse Now (weer) wilt gaan kijken. Maar lees eerst dit boek uit.

Nog zo’n kloek boek, dat voor de betere hanteerbaarheid als trilogie is uitgebracht: 1q84 (ichi-kew-hachi-yon) van de Japanse schrijver Haruki Murakami. Murakami is een meester in het scheppen van parallelle werelden en alternatieve realiteiten die overtuigen en meeslepen. We maken eerst kennis met hoofdpersoon Aomame, sportlerares en huurmoordenaar, die midden op de snelweg een taxi uitstapt, een brandtrap naar beneden neemt en terechtkomt in een wereld waar alles net anders is.  Haar verhaal wordt afgewisseld met dat van de dertiger Tengo, wiskundeleraar met schrijfambities. De trilogie is de loeispannende vertelling van hun zoektocht naar elkaar in een miljoenenstad waar niets is wat het lijkt. En ondertussen komt heel het hedendaagse leven voorbij: liefde, dood, familie, geweld, religie, digitalisering. Een ideaal boek om in te vluchten en al het Corona-nieuws een kleine 1300 pagina’s lang achter je te laten. Om daarna met hernieuwde moed weer de stap terug in de realiteit te zetten.

 Bijwerkingen: deze literaire pil heeft een sterk hallucinerende werking. Deze is echter niet schadelijk.

Max, Mischa en het Tet-offensief - Johan Harstad

Vertaling Edith Koenders & Paula Stevens

Podium, 2018

1229 pagina’s

1q84 - Haruki Murakami

Vertaling Jacques Westerhoven

Atlas Contact, 2015

1296 pagina’s

by admin

Heb je een pesthekel aan De Pest?

Heb je een pesthekel aan De Pest? Lees eens wat anders!

Al weken staat De Pest van Camus op nummer 1 in de boeken top 10. Wil jij ook best een literaire blik op de situatie waarin we zitten, maar heb je tijdens je middelbare school een trauma opgelopen toen je deze pil IN HET FRANS moest lezen? Ben je het gedweep met deze klassieker waar iedereen opeens de mond van vol heeft helemaal zat en denk je ‘mijn hemel, we leven in de 21^ste eeuw, er zijn toch recent ook nog wel relevante boeken geschreven’? En ‘duh, de pest werd niet eens veroorzaakt door een virus maar door een bacterie.’ Lees je uit principe geen werk van witte mannen meer? Of lees je sowieso niet graag wat iedereen al leest - zoals de aanraders van DWDD en dus deze top-10 - maar speur je altijd iedere boekhandel af op zoek naar nog onontdekte pareltjes? Dan hebben wij wel wat suggesties.

Want het blijft natuurlijk fijn om vanuit de literatuur te kunnen reflecteren op wat ons overkomt. Op de gevoelens die het oproept als er een virus vrij rondwaart in onze samenleving. Op menselijke reacties als je gedwongen in isolatie zit, of juist opgescheept zit met huisgenoten die je normaal maar een paar momenten per dag ziet. Zeker nu we net hebben gehoord dat dit nog wel een tijdje gaat duren. En voor dat soort reflecties blijkt het helemaal niet nodig te zijn dat een boek nu precies over zo’n virus (of dus eigenlijk een bacterie 😉) gaat.

Wij tippen:

Foon – Marente de Moor
Heerlijk meeslepend is deze sprookjesachtige vertelling over een echtpaar, Lev en Nadja, op leeftijd ergens diep in een Russisch bos. Ooit runden ze er een succesvol wetenschappelijk onderzoeksinstituut. Nu zijn ze door iedereen verlaten en is het lab overwoekerd. Alleen hun zoon komt af en toe langs. En een geheimzinnige treinconducteur, die is er ook, toch? En dan is er nog het onverklaarbare geluid dat ze soms horen. Lev verliest langzaam zijn geheugen, terwijl Nadja haar eigen wereld construeert. Als je leeft in totale isolatie en alles wat er was voorbij is, is dat misschien wel je redding.

Alles wat er was – Hannah Bervoets
In dit boek van Bervoets hebben de acht hoofdpersonen juist geen idee wat hen overkomt. Op een heel gewone zondagochtend komen ze bij elkaar in een schoolgebouw. Ze zijn er om een opname te maken voor een televisieprogramma. Maar dan komt de klap. En daarna het nieuws dat ze in de school moeten blijven met de ramen en deuren dicht. In het begin denken ze dat dat voor even is, maar langzaam wordt duidelijk dat deze periode van gedwongen quarantaine wel eens heel lang zou kunnen duren. Iedereen reageert daar anders op. Samen leven blijkt nog niet zo gemakkelijk als er geen uitzicht is op verlossing….

Het licht – Torgny Lindgren
Je kunt ook kiezen voor deze huiveringwekkende roman over het afgelegen dorp Kadis waar – na de komst van een konijn - een epidemie uitbreekt. Slechts zes dorpsbewoners overleven de ziekte en dan begint de ellende pas echt. Want hoe moeten de bezittingen van de talloze doden verdeeld worden? De chaos die ontstaat lijkt de natuurlijke orde en alle wetten en vanzelfsprekendheden verkeren in volstrekte willekeur. En ondertussen worden de konijnen steeds talrijker. Eigenlijk een allegorie over de menselijke samenleving en de vraag of beschaving wel bestaat. Een flinke pil maar prachtig geschreven, met heldere zinnen.

by admin

Behoefte om de grenzen op te zoeken?

Behoefte om de grenzen op te zoeken?

Maandenlang hielden we ons aan alle corona-regels. En nog steeds niezen we in onze elleboog, blijven we thuis als we ook maar iets van een kuchje voelen opkomen en proberen we aldoor die toch best wel fikse 1,5 meter afstand te houden. Al wordt dat laatste wel steeds lastiger. Jaagt het je bij nader inzien schrik aan hoe gedwee je de regels hebt opgevolgd? Dat je geen protestlied durfde aan te heffen tijdens Black Lives Matter-demonstraties? Heb je de behoefte om uit te breken - zonder dat je je per se geroepen voelt om naar het Malieveld te gaan? Wil je dringend weer eens een grens opzoeken, of beter nog, eroverheen? Al dan niet letterlijk? Begrijpelijk! En de literatuur kan je op vele manieren inspireren. In je behoefte voorzien. Of je een spiegel voorhouden. Of beter nog: alle drie tegelijk.

Lees bijvoorbeeld De ondergrondse spoorweg van Colson Whitehead. Volg hierin Cora, een tot slaafgemaakte vrouw die gedwongen wordt te werken op een katoenplantage in Georgia. Op gegeven moment durft ze het aan om te vluchten, richting het vrije Noorden, met de slavenpatrouille op haar hielen... Samen met Cora ervaar je hoe het is om te ontsnappen aan een repressief systeem. Hoe doe je dat?  Wie moet je daarvoor vertrouwen, en wat moet je daarvoor durven? Whitehead zoekt ook nog eens literair de grenzen op om de tocht van Cora nog meer invoelbaar te maken. Een zinderend, belangrijk boek. Een aanrader van Barack Obama himself. En het mooie is dat dit boek natuurlijk ook met één ferme zwaai je eigen gevoel van gevangenschap relativeert.

Lonkt het letterlijke oversteken van de – Nederlandse – grens toch onbedaarlijk? Reis dan mee met de onbestemde, onverwachtse en overrompelende reis die Reither in Wedervaring van Bodo Kirchhoff maakt. Stap midden in de nacht mee in die auto, voor zomaar een ritje met die vrouw die je eigenlijk helemaal niet kent. Zie hoe je ook zomaar kunt besluiten het voet op het gaspedaal te laten staan en – spoiler alert! – steeds verder af te zakken, helemaal de laars van Italië in. Laat je mee bedwelmen door de ogenschijnlijke romantiek, het verlangen naar avontuur. En brand je dan samen met Reither aan de harde werkelijkheid op Lampedusa. Waar het de vraag is wie welke grens probeert over te steken. Het markeert vast weer wat duidelijker voor je welke grenzen ertoe doen en welke niet veel meer zijn dan gestold zelfmedelijden.

Nog een tip: De klerk Bartleby, van Herman Melville, uit 1853. Bartleby weet als geen ander hoe je grenzen moet stellen. Als nieuwe werknemer gaat hij eerst ijverig aan de slag met het overschrijven van vellen vol regels en verhandelingen. Maar op een dag is het genoeg. Op elke vraag van zijn werkgever geeft hij dan nog maar één antwoord: I prefer not to – ‘Ik doe het liever niet’. Simpel, duidelijk, verfrissend. Alleen al het nazeggen van het zinnetje ‘Ik doe het liever niet’ lucht op. Probeer maar. Het is dat het uiteindelijk niet goed afloopt met Bartleby. Dat laat zien dat je op gegeven moment na een ‘nee’ ook weer een ‘ja’ moet gaan voelen, voor wat het dan ook is.

by admin