LITERAIRE ZELFZORG
Last van stadsmoeheid? Bezin je op een verhuizing naar het platteland met Juli Zeh
Als de corona-pandemie ons iets duidelijk heeft gemaakt dan is het wel hoe belangrijk groen om ons heen is. En masse trokken we de natuurgebieden in (waar het bijkans zo druk werd dat het alsnog leek alsof je je in de Rotterdamse koopgoot bevond). Het vele thuiswerken maakte ons ontvankelijk voor alles wat groeit en bloeit en vliegt in onze eigen directe omgeving. En de vakantie in eigen land toonde ons de schoonheid van plekken die we normaal gesproken overslaan. Vooral voor bewoners van de stad ging er een wereld open. Tel daar de woningcrisis in de meeste steden bij op: tonnen neertellen voor een paar vierkante meter, waarom zou je dat eigenlijk nog doen? Denk je er over om de stadsdrukte definitief de rug toe te keren? Droom je van een zorgeloos, zelfvoorzienend leven op het platteland? Bezint eer ge begint!
Want het lijkt misschien wel mooi, verhuizen naar het platteland; naar een ruim huis waar het heerlijk thuiswerken is, met een eigen tuin met vrij zicht op dat natuurgebied, op een plek waar mienskip of naoberschap hoog in het vaandel staat. Maar, is het dat ook? Om dat te onderzoeken raden we je het kloeke Ons soort mensen van de onvolprezen Duitse schrijfster Juli Zeh aan.
Maak kennis met Linda en andere voormalige stadsbewoners die pas in het Oost-Duitse dorp Unterleuten zijn komen wonen en zich in het paradijs wanen in dit landelijk gelegen dorp zonder voorzieningen. Hun dromen worden echter al snel ruw verstoord als blijkt dat een investeringsmaatschappij van plan is om pal naast het dorp een groot windmolenpark neer te zetten. Niet alleen zal de omgeving door de komst van de windmolens totaal veranderen, bovenal worden de verhoudingen in het dorp door de plannen op scherp gezet. Langzaam wordt duidelijk dat er in dit ogenschijnlijk idyllische dorp altijd al onderhuids van alles speelde. Jarenlange vetes, heimelijke liefdes, machtsmisbruik en een ongeluk onder verdachte omstandigheden, het komt allemaal aan de oppervlakte en het loopt gierend uit de hand. Het dorp is ook te bezoeken via een eigen website: www.unterleuten.de
Wie daarna met een flinke portie realiteitszin de stap alsnog aandurft, schrijven we De stad uit van Petra Possel voor. Zij ging je voor en laat zien hoe zij dealt met alle dingen die ze tegenkomt na haar verhuizing naar het platteland en er toch haar hart verliest.
Voor wie door Zeh er toch maar vanaf ziet, is er altijd het gedicht ‘De Dapperstraat’ van J.C. Bloem. Een fragment uit het gedicht:
Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
[…]
Juli Zeh
Ons soort mensen
Ambo / Anthos, 2016
Petra Possel
De stad uit
Podium, 2019