Last van ouder worden? Dit verhaal helpt

Last van ouder worden? Dit verhaal helpt

Vroeg of laat krijgen we er allemaal mee te maken… Dat we oud worden. Dat hopen we althans. En op een bepaalde manier ook weer niet. Want zo’n ouder wordend lijf, met die grijze haren en die rimpels, dat hebben we liever niet. Mensen zouden het eens zien dat je geen 20 meer bent, of 30, of 40! We worden steeds ouder, maar wensen meer dan ooit dat we eeuwig jong blijven. En dus werken we ons in het zweet in de sportschool of al bootcampend in het park, verdienen multinationals miljarden aan cremepjes en pilletjes die onze huid glad en strak en onze energiehuishouding optimaal moeten houden en gaat het bij etentjes steeds vaker over de gezondheidsgevaren van alcohol, rood vlees, rijst, te veel soja, alles met tarwe, fruit… tja, wat niet eigenlijk?

Ben je daar eigenlijk ook wel helemaal klaar mee, maar weet je niet goed hoe vrolijk ouder te worden? Of wil je je vast voorbereiden op wat komen gaat over 10, 20, 40 jaar? Lees dan het korte verhaal: ‘Wat een oude vrouw zal dragen’ van Lydia Davis. Een fragment hieruit:

Ze keek ernaar uit een oude vrouw te zijn en gekke kleren te dragen. Ze zou een vormeloze donkerbruine of zwarte jurk dragen van dun materiaal, misschien met bloemetjes erop, in elk geval gerafeld in de hals en bij de zoom en onder de armen en scheef van haar knokige schouders hangend langs haar knokige heupen en knieen. ’s Zomers zou ze een strohoed bij haar bruine jurk dragen, en als het koud weer was een tulband of een helm en een warme jas van iets zwarts en krullerigs als lamswol. Minder interessant zouden haar zwarte schoenen met hun vierkante hakken zijn en haar dikke kousen die rimpelden rond haar enkels.
Maar voordat ze zo oud was, zou ze nog een flink stuk ouder zijn dan nu, en ze keek er ook naar uit zo oud te zijn, de bloei van haar leven voorbij, zoals het heet, en het wat kalmer aan te doen.

Zo kun je er ook naar kijken he? Als een tijd waarin het niet meer uitmaakt wat je doet of hoe je eruitziet, omdat er minder op je gelet wordt. Waarin je eindelijk bevrijd bent van het heilige moeten. Davis bekijkt het van een andere kant en dan wordt ouder worden opeens een heerlijk vooruitzicht. Wij kunnen bijna niet wachten!

In te nemen steeds wanneer de paniek over het ouder worden toeslaat.

Lydia Davis
Fragment uit ‘Wat een oude vrouw zal dragen’
Bezoek aan haar man
Atlas Contact, 2011